ENDEREZO DESCOÑECIDO (CARTAS QUE SE ROMPEN)

     

    Os fendetestas de 3º ESO A leron neste primeiro trimestre do curso a obra Enderezo descoñecido de Kressmann Taylor. Compartimos no blog un booktráiler elaborado por Ainhoa Seijas e un comentario- recensión de Celtia Lúa Sampedro.

 

Booktráiler: https://www.instagram.com/reel/DSA8j5YinEM/?utm_source=ig_web_button_share_sheet&igsh=MzRlODBiNWFlZA==

Comentario-recensión: Escollín o libro de Enderezo descoñecido  porque era  unha proposta do  club de lectura do meu centro, aínda que tamén foi porque me pareceu un libro cunha portada bonita e que podería ser interesante.

Vou compartir un  breve comentario sobre o libro usando só  cinco adxectivos.   Enderezo descoñecido foi para min unha lectura...

(Moi) intrigante: xa que sempre estiven esperando para saber que diría cada carta e que faría cada personaxe co seu destino,

Impresionante: por todo o que sucede durante a obra, por exemplo cando Max cal se decata de cal fora o tráxico  destino súa irmá ,

Curta: ten moi pouquiñas páxinas (80) pero aínda así danse relatado moitos feitos  nunha extensión moi reducida.

Educativa:  porque nos conta o como era a sociedade de antes e serve para entender a época nazi.

Realista: debido a que o que se relata na historia é algo que pasou hai tempo e que facilmente podería volver a suceder.

Dramática: porque fala de moitos sentimentos, por exemplo, da tristeza do amigo xudeu que lle escribía ao seu amigo alemán pero este non lle facía caso.

Eu creo que lle recomendaría esta obra a nenos e nenas da ESO, xa que trata sobre un tema delicado que ocorreu de verdade e do cal moitos non están informados. Con este libro poden chegar a entender o que pasaba naquel tempo.

Sinto que podería levar outro título como por exemplo: “Cartas que se rompen” porque conta como a amizade de dous homes se vai rompendo mediante as cartas que se envían polos pensamentos de ambos, facéndose dano o un ao outro e rematando con  algo que algún día tivo moito valor para os dous.

CONTOS E LENDAS DE PORTUGAL

     

    Este libro recolle algunhas das lendas e contos que percorren o país veciño de norte a sur. Foron compiladas por Sara Martins e ilustradas por Raquel Russo. Son fermosas historias caracterizadas  pola súa brevidade e polo feito de que todas deixan un pouso de reflexión.

 

    Compartimos a continuación un resumo e comentario de algunhas das que nos pareceron máis interesantes:

A ferradura e as cerejas 

Un campesiño desfrutaba levando o seu fillo a pasear na fin de semana para ensinarlle cousas novas. Un día encontraron unha ferradura no camiño e o pai pediulle o fillo que a apañase. O fillo díxolle que non valía a pena coller un obxecto vello e que non lles ía servir de nada;  o rapaz era preguiceiro e non quixo baixarse a recollela. Pero o pai gardouna e, cando chegaron á aldea, vendeuna. Coas moedas que gañou comprou unhas cereixas, e volvendo á casa foi tirándoas polo camiño facendo que o fillo se baixase para collelas.

Este é um texto que, a pesar de ser breve, ensina umas interessantes lições, em específico a não desaproveitar as coisas que oferece o "caminho", que se refire à vida. 

A lenda da Serra da Estrela

Esta lenda cóntanos a historia dun pastor que falaba cunha estrela. Cando o rei soubo deste feito pediulle que lle dera a estrela e que a cambio podería ter moitas xoias e ouro. Pero o pastor non aceptou a oferta xa que pensaba que a súa estrela tiña máis valor que todas esas riquezas.

Esta história faz reflexionar sobre o feito de que, tanto o rei como o pastor, valoravam mais a estrela que as riquezas que tinham ou que poderiam ter, é dizer que não tudo o material é o mais importante.

A lenda da sopa de pedra

Un frade pobre andaba pedindo esmola e un día foi á casa dun labrador e este negouse a darlle de comer. O pobre dixo que entón ía facer un caldo de pedra pero comezou a pedirlle distintas cousas para botarlle: aceite, sal, verzas e chourizo. O campesino sen decatarse da treta foi accedendo a darlle os alimentos que este pedía e deste xeito foise completando o caldo.

Gostamos muito desta lenda já que o frade comeu tudo o que queria usando a sua inteligência.

Alba, Noa, Sara, Xiana e Antón

4º ESO Português