O QUE CHE PODE PASAR DESPOIS DE LER CRISÁLIDA, DE X. MIRANDA

Os fendetestas de 2º ESO  lemos Crisálida, de X. Miranda, relato onde se presenta, baixo formato epistolar, a metamorfose dun pobo da montaña de Lugo. Despois de coñecer esta curiosa historia, empezamos a preguntarnos que nos pasaría se despertamos unha mañá sendo... 

A miña reencarnación en abella

     Eu una mañá ao erguerme e sinto que non son igual, teño ás e aguillón. Son unha abella. O primeiro que faría sería intentar comunicarllo aos meus pais, escribíndolles unha nota, así llo dixera aos meus pais, tomariamos medidas xuntos, e se non me puidera volver a ser eu o que faría sería ter esa vida, marchar para algunha colmea, algún día iría onde os meus pais e despois faría vida de abella.

Yo: sandía

     Un día por la mañana me levanto y soy una sandía, voy a clase rodando, no como carne, sólo bebo agua y como verduras como lechuga, berenjenas y puerros de la huerta de mi amiga Florinda.

Por la tarde no hago los deberes y me acuesto en el sofá porque es el único lugar en el que me quedo quieta y no ruedo. Enciendo la televisión y me pongo a escuchar la serie de Bob Esponja. ¿Por qué escuchar y no ver? Por la simple razón de que no tengo ojos.

Más tarde meriendo verduras y bebo agua, y vuelvo al sofá a escuchar Sálvame Deluxe, y a la hora de la cena bebo agua y como tomates.

Después me voy a dormir.

Son unha cocha

     Hoxe levanteime un pouco rara, en vez de dúas tiña catro pernas. O olor non era normal, era o olor  dun rancho. Ao meu lado había máis coma min. Estaban todos deitados uns enriba dos outros e o que facían era comer e durmir. Eu comecei a ter fame o logo puiden ver ao granxeiro que se aproximaba cara nós cun gran saco cheo de gran de millo. Segundo o botou na bacia todos se ergueron rapidamente a comelo e eu como tiña fame fun acando a eles. Ao finalizar volvéronse deitar e eu puiden ver como uns ratos comían as sobras que nós deixaramos. Despois da porta atopábase o granxeiro cun matrimonio non moi novos. Polo

que oín viñan comprarnos para o San Martiño. Segundo abriu a porta todos nos erguemos e eles entre nós comezaron a camiñar e a comentar polo baixo. Unha rancha miúda non quixo erguerse e eles dunha patada apartárona do camiño. Pronto se decidiron por un porco grande e gordo. Despois marcharon. O resto do día pasámolo bebendo, durmindo e comendo. So ao final da tarde colleron o porco grande e gordo e sacando á forza apartárono de nós. Eu polo menos xa sabía o que lle esperaba e en pouco tempo sentímolo berrar. Pronto chegou a noite e logo marchei daquel mundo.