COMEZAMOS!!!!!

 

COMETAS EN EL CIELO

 

Cometas en el cielo relata a historia de dous pais e dous fillos, da súa amizade e de como o destino xoga as súas cartas na historia das súas vidas. Ambientada en Kabul (Afganistán), unha cidade dominada pola tradición e costumes ancestrais, en pleno conflito bélico, sitúase a historia de dous rapaces de diferente clase social: Amir e Hassan.

Amir (un rapaz da etnia pasthún, clase acomodada que domina a política e a economía de Afganistán) é o narrador da historia. Fillo dun home cunha situación privilexiada en Kabul, soña con ser escritor. A pesar de contar con todos os luxos, non é feliz debido á falta de cariño paternal e refúxiase no afecto do seu mellor amigo, Hassan. Este é un rapaz da etnia hazara, un grupo considerado de clase inferior, mais a pesar diso é o único amigo de Amir e tamén  o seu medio irmán. Hassan defende e protexe a Amir en todo momento; ademais é un neno valente, intelixente e xeneroso que sofre o racismo e o desprezo por ser hazara. Para impresionar a seu pai, Amir, tenta a toda costa gañar a competición anual de cometas, aínda que sexa co risco de poñer en perigo a amizade de  Hassan que é o seu servente e compañeiro de xogos dende a infancia.

Tras vinte anos nos Estados Unidos, unha chamada telefónica  fai que Amir regrese a un novo Afganistán dominado polo réxime talibán. Tantos anos despois Amir tratará de poñerse en paz co seu pasado. A historia sucédese nun contexto que vai entre a caída da ditadura de Afganistán, a subida dos talibáns ao poder e a emigración dos refuxiados cara aos Estados Unidos.

Foron moitos os temas tratados a raíz da lectura deste libro. Podemos sintetizar os máis relevantes:

• Os réximes totalitarios e as súas inxustizas
• O abuso do poder
• As desigualdades sociais e culturais
• A amizade
• O maltrato psicolóxico
• As carencias afectivas
• As familias desestruturadas
• A importancia da motivación na vida

• A capacidade de perdoar e emendar os erros do pasado
• As migracións forzosas, a problemáticas dos refuxiados e os efectos das guerras.
• O papel das mulleres nestas sociedades.

Rematamos cunhas breves valoración dos lectores e lectoras que ofrecen unhas pingas a xeito de mostra do compoñente emotivo que esta lectura lles achegou.

 

Ariadna Fernández:

É unha maneira  moi  interesante de coñecer un pouco mellor a historia do mundo no que vivimos.

 

María Conde:

Trátase dun libro que contén moito sentimento e que achega valores ao lector. Ademais, axúdanos a coñecer dende cerca temas como o mal da guerra ou as diferenzas sociais.

 

Anxela Roca:

Amir recorda unha serie de traumas vividos en Afganistán cando era un neno.

 

Nuno Couso:

Cometas en el cielo narra a amizade de Amir, rapaz cunha acomodada posición social, e Hassan, o seu criado de clase inferior. Esta diferenza de clases non lles impide quererse e entenderse de maneira incondicional.

LA FABULADORA

 

Na última sesión  deste curso do Club do grupo de 2º da ESO falamos do libro La fabuladora de Marisol Ortíz de Zárate. Desta vez imos compartir as nosas impresións dun xeito un pouco diferente: a través dunha nube de palabras que esperamos que resulte suxestiva e vos anime a lelo.

LENDO EN INGLÉS

 

A primeira actividade durante o primeiro trimestre foi a presentación dun libro recomendado pola profesora, The Tattoist of Auschwitz  de Heather Morris, lendo algúns dos fragmentos máis significativos en inglés e abrindo un debate sobre o significado do holocausto e a vida nos campos de concentración.

A partir de aquí, cada un de nós realizou unha presentación en inglés sobre un libro. Os títulos foron variados:  The Hunger Games de Suzanne Collins, After de Anna Todd, O Corazón de Xúpiter de Ledicia Costas, El Rostro de la Sombra de Alfredo Gómez Cerdá, La Tuneladora de Fernando Lalana e La Villa de las Telas de Anne Jobs.

Logo de rematar coas presentacións, iniciamos a lectura do libro All about Scotland de Emily Winston, facendo unha primeira presentación sobre este país: historia, xeografía, costumes, celebridades, festivales, comida… Realizamos a lectura acompañada de escoitas, vídeos e descripción de fotos.

Por último eliximos un aspecto dos presentados en Escocia e trasladámolo ó noso país, para facer un proxecto no que se destacasen as diferenzas e similitudes. Os traballos desenvolvidos foron: lugares emblemáticos, personaxes da nosa cultura, historia, comidas típicas, festivais e celebracións.

Descubrimos un pequeno país pero con grandes cousas que ofrecer e practicamente descoñecido para nós. Resultounos especialmente interesante a cantidade de características comúns que compartimos aínda estando tan lonxe.

  Club de Lectura de Inglés de 2º  ESO A e B

ACABADORA

 

Acabadora, de Michela Murgía, é unha novela ambientada nos anos 50, nunha vila de Sardeña (Italia).

Bonaria Urrai, unha viúva de case sesenta anos, decide acoller como fill'e anima a María Listru, unha nena de seis anos, orfa de pai. A partir dese momento, María comeza a vivir coa anciá,  levando unha vida como se fosen nai e filla. Bonaria encárgase de que á nena non lle falte nada e vaia á escola, e a nena axúdalle nos labores e co traballo de costureira que é ao que se adica a señora.A convivencia é boa durante anos, pero segundo se vai facendo maior, María comeza a preguntarse porque ás veces a tía Bonaria, como ela a chama, sae polas noites, e ao día seguinte, hai un falecido na vila. A pesar dese estraño feito, a rapaza non fai ningunha pregunta, ata que un desafortunado suceso, fai que María descubra o segundo oficio de Bonaria: o de acabadora. É aí cando a anciá ten que darlle explicacións á rapaza, a cal decide marchar e comezar unha nova vida, xa que non está de acordo coas prácticas da tía.  María vai vivir cunha nova familia adiñeirada como coidadora de dous irmáns cos que inicia unha relación moi especial, sobre todo co rapaz chamado Piergiorgio. Regresa á casa despois de recibir a nova de que Bonaria sufrira un ictus e que necesita a súa axuda.

Esta obra trata temas polémicos como a eutanasia Nese sentido cómpre salientar, ademais das dúas mulleres  protagonistas, o personaxe de Nicola, un mozo da aldea que sofre a amputación dunha perna, feito que lle provoca unha forte depresión. El pide axuda a  Bonaria e, ela, finalmente accede a rematar co seu sufrimento. A historia de Nicola deunos pé para falar e reflexionar sobre temas como a legalidade da eutanasia,  recentemente de actualidade.  Este é un tema moi controvertido e pensamos ten que aplicarse en casos moi extremos.

Ao longo da obra que, a pesar da súa brevidade é moi intensa, móstranse unha gran cantidade de  temas secundarios asociados sobre todo a diferentes sentimentos como:

- Soidade: María ao comezo da obra séntese soa e non ten a ninguén sobre quen apoiarse.

 - Amor: a "historia de amor" entre Andría (irmán de Nicola) e María, e tamén entre María e Piergiorgio.

- Amizade: María e Andría teñen unha gran amizade e  apóianse mutuamente, por exemplo cando     Nicola morre.

 -Tristeza: polo sufrimento que vai aparellado á enfermidade e á morte.

 - Amabilidade e fidelidade: como se ve ao longo da obra cando María intenta axudar aos demais e como remata regresando para coidar á súa nai adoptiva.

- O perdón: representado por María que, finalmente, consegue entender as accións de Bonaria.

Outros temas presentes  de xeito indirecto son as relacións familiares, a maternidade, a pobreza e as dificultades económicas, os abusos sexuais (historia do pasado de  Piergiorgio)...

Tamén nos chamou a atención as mencións que aparecen ao longo da novela ás tradicións populares como o costume de deixar abertas as portas das casas aos defuntos a noite anterior ao día de Todos os Santos ou a crenza de que as imaxes relixiosas que tiñan os moribundos nas súas habitacións protexíanos e  non lles permitían morrer. Pero sen dúbida o que máis nos impactou foi a existencia da profesión de acabadora e como poñía fin ás vidas das persoas que non querían sufrir máis.  Unha novela  conmovedora que nos fala da vida e da morte, dos sentimentos e da complexidade do ser humano.

  Adrián, Daniel, Paula, Claudia e Nuria ( 1º Bacharelato)

 

 

XIII XORNADA DOS CLUBS DE LECTURA

 

O pasado 4 de xuño tivemos a oportunidade de volver á  tan desexada presencialidade coa celebración da XIII Xornada dos Clubs de Lectura. Velaquí unha breve crónica do mesma.

 Comezamos o día asistindo  á entrega do Premio dos Clubs de Lectura 2021  á escritora Eva Mejuto (22 segundos e Memoria do silencio).   A autora tamén nos falou sobre un recurso ben interesante para os clubs: o álbum ilustrado. Amosounos álbums de todo o mundo e rematou a súa intervención coa lectura da súa última obra: A lavandeira de  San Simón.  

Ao longo do día a oferta temática foi moi plural e variada. Mergullámonos na historia  e na literatura da man de  autores de recoñecida traxectoria como Manuel Gago, Héctor Carré e Xabier Quiroga. Aprendemos doutras experiencias de diferentes clubs espallados pola xeografía galega que compartiron con nós as súas propostas organizativas e temáticas.   Reflexionamos sobre o papel da lectura na sociedade actual coa escritora Marta Sanz. Valoramos a incorporación dos booktubers ao mundo das lecturas compartidas con José Miguel de Tomasena. Rematamos escoitando a Miguel Anxo Prado que compartiu con nós a súa experiencia no proceso de creación literaria. Sen dúbida, unha xornada repleta de ideas e suxestións que poñer en marcha!

ALL ABOUT IRELAND

     

     As integrantes do Club de Lectura de 1º de bacharelato de Inglés leron este curso un libro que lles permitiu coñecer mellor un país co que temos moito en común: Irlanda.  A través da lectura achegáronse á súa xeografía, ós seus mitos e lendas, á  súa cultura e, por suposto, aos  seus costumes e ás súas arraigadas tradicións. Compartimos os seus comentarios sobre a obra. 

Something that we liked about this book was the typical Irish dance. We read about Michael Flatley and we saw a video of people  dancing a with a mixture of traditional and modern music.

We became surprised with the Irish celebrities since we got to know that Liam Neesan and County Lauth, from example, were from Ireland.

We also learnt about the Irish myths and legends that Ireland is famous for. Our favourite ones were those of the Leprechauns and the Children of Liar.

              Raquel Bernárdez, Brenday Rey, Lucía Taboada (1ºbach B)

This book is about the island of Ireland. On of the most appealing aspects is the Irish geography, especially the the Gigant’s causeway. It’s a popular tourist attraction  over we ground with 40 000 columns of basalt.

Other interesting thing is the celebration of Saint Patrick’s  Day on 17^th March. This is a national holiday in Ireland. People go to church and the return home have a meal with the family. Irish usually wear green clothes or something with a shamrock on it.

                        Sara González, Vanesa Combo (1º bach B)

FOMOS DE EXCURSIÓN !!!!

 

12 AÑOS DE ESCLAVITUD

 

    Este lunes nos hemos quedado en el instituto a mediodía y hemos visto, los fendetestas de 3º de ESO, la magnífica película, premiada con varios Oscars, 12 AÑOS DE ESCLAVITUD, dirigida por Steve Mcqueen.  

    Después de leer algún relato de Mariano Vara relacionado con la trata de gente de raza negra, recogido en su libro Los renglones torcidos, nos pareció muy apropiado ver una película que retratase con todo el realismo las miserias de la esclavitud. 

    La película arranca de la autobiografía de Samuel Northup, un ciudadano negro que vive con su familia en Nueva York alrededor de mediados del siglo XIX. Los estados del norte eran abolicionistas, pero no sucedía así con los del sur, que necesitaban esclavos para trabajar en sus grandes plantaciones. El pobre Samuel es secuestrado por una especie de mafia y se convierte en un esclavo de la noche a la mañana: estará doce años trabajando en las plantaciones, hasta que un carpintero canadiense escribe una carta a su familia para que alguien le traiga los papeles de hombre libre y lo rescate de esa pesadilla que vive. 

Cualquiera de estos vídeos nos da información para entender cómo pudo suceder algo tan terrible como la trata de esclavos: 

https://www.youtube.com/watch?v=mXp2NEqM8zE (De 1619 a 1865, un repaso por la  historia de la esclavitud en  Estados Unidos / 1m. 36 sg)

- https://www.youtube.com/watch?v=_PvnWNFCtwk (Hace 150 años el Senado de Estados Unidos abolía la esclavitud / 1m.)

- https://www.youtube.com/watch?v=O1IE9EICdlc (La vida en las plantaciones / 2 m e 22 seg.)

Aquí dejamos alguna de las reflexiones que hemos hecho en la tertulia posterior a la película: 

 

 Me parece terrible que sea una historia real (la película reproduce la autobiografía del Salomon de carne y hueso, que vivió realmente): eso acerca más los hechos al espectador, el cual puede sentir las penalidades a las cuales estaban sometidas las personas afroamericanas, por el simple hecho de tener un color de piel distinto al de los demás habitantes. 

Recomiendo ver la película pues nos ayuda a  educarnos en el respeto a los derechos humanos: si conocemos cómo fueron pisoteados en otras épocas, podremos luchar contra la repetición de los mismos errores. Conociendo películas como esta contribuímos a cortar de raíz el racismo en nuestra sociedad y a hacerla mejor.  

 

 (Salma) 

 

El actor que encarna a Salomon me pareció fantástico: me parecía estar viendo al Salomon real. Realmente sentí mucha lástima por el personaje: es muy injusto que alguien quite la libertad a otra persona de la noche a la mañana, lo separe de su familia y lo venda a amos que lo maltratan. Nunca debería de haber sucedido este tipo de hechos. Por eso es importante conocerlos: para que no sucedan otra vez 

 

(Julián Pérez)  

MALOS TEMPOS PARA OS FANTASMAS

 

O alumnado do Club de Lectura de 1º ESO A escolleu como lectura para o segundo trimestre Malos tempos para os fantasmas, de Agustín Fernández Paz. A obra encantoulles e sentíronse moi identificados coa protagonista, Marta, unha rapaza de once anos que debe enfrontarse a cambios profundos para os que aínda non está preparada. Nesta nova etapa non estará soa, conta coa axuda dunha pantasma que, por medio de mensaxes a través do ordenador, lle axudará a adaptarse e asimilar a nova situación.

O alumnado usou o Whatsapp como canle actual de comunicación para expresar a súa opinión sobre o libro.

Reflexión de Lorena e Alexandra.

Reflexión de Nerea, Iria e Juan.

Versión dunha conversa de Marta con Fan ( protagonistas do libro) realizada por Xabier e Nicolás.

Booktráiler: A banda sen futuro

 Ariadana Fernández fainos unha proposta desta interesante lectura a través deste suxestivo vídeo: 

LENDO E FALANDO DE POESÍA CON CARLOS NEGRO

 

O  encontro literario con Carlos Negro desenvolveuse nesta ocasión na biblioteca de xeito virtual a través de videoconferencia.  Gardando a distancia de seguridade necesaria diriximos as nosas miradas a unha pantalla instalada diante dos andeis que conteñen os libros. Comezamos cunha pequena presentación realizada por María Conde e Ariadna Fernández para pasarmos despois a escoitar poesías na voz do autor.

 

Falounos da importancia deste xénero literario para conseguir entendernos mellor a nós mesmos e da capacidade que as palabras teñen para interpretar a realidade. Fixo fincapé en que a poesía non ten por que resultar seria e aburrida. Para demostrárnolo, leunos uns poemas dunha autora valenciana e, a continuación,  un de Fran Alonso. A continuación,  pasamos a centrarnos nas súas obras e fixo unha selección de poemas de  Makinaria, Masculino singular, Penúltimas tendencias e Aplicación instantánea. Reflexionamos con el sobre os perigos da condución irresponsable, os estereotipos de xénero, a masculinidade tradicional, o necesario feminismo...Foi moi interesante escoitar por boca do autor os textos que nós leramos previamente, acompañados dunha posta en escena moi particular na que colaboramos todo o que a distancia nos permitiu.

Despois puidemos formularlle varias cuestións sobre aspectos concretos da obra e dos seus inicios como escritor. Tamén lle preguntamos polas súas influencias literarias e os seus gustos lectores.  Animounos a ler poesía ata atopar a obra ou o autor ou autora  que nos “dixese algo”. Lembrounos que a poesía non é unha ciencia exacta e, o que a un lle resulta indiferente para outro pode supoñer unha mensaxe moi relevante e transcendental. Falounos de como os acontecementos históricos máis importantes para unha persoa poden ser tan íntimos e exclusivos como  o falecemento dun ser querido. E cada un ten que buscar a súa historia nesa poesía que está escrita ou por escribir...

Moitas grazas, Carlos pola túa amabilidade, atención e dedicación coa que contestaches ás nosas preguntas. Agardamos verte axiña en persoa no noso centro!

O QUE APRENDEMOS SOBRE O ACOSO...

 

Recollemos deseguido algunhas das nosas impresións sobre a conferencia de Iñaki Zubizarreta:

Nas súas palabras e na súa expresión notábase que sufriu moito no pasado. Aprendín que as bromas poden ser perigosas, hai que paralas e non quedar en silencio.

                                  Xabier   Cartón 1º ESO

O acoso é unha realidade e é algo moi grave. A súa historia foi conmovedora e ensinounos como frear esta situación; pois, por desgraza,  isto sucede a diario.

                                   Alexandra Sousa 1º ESO

A charla estivo moi ben explicada e serviunos para reflexionar sobre as situacións que poden estar sufrindo algunhas persoas  e aprender a poñerse no lugar dos outros. Hai que tratar aos demais como nos gustaría que nos tratasen a nós.

                                         Laura  García 1º ESO

Foi unha charla impresionante e tremendamente emocionante. Fíxonos reflexionar sobre as tremendas consecuencias que pode ter para unha persoa vivir unha experiencia así. Non podemos entender como alguén pode ser tan cruel e facerlle un dano tan terrible a outra persoa. Tampouco comprendemos a actitude da profesora, que non fixo nada para axudalo e incluso axudou a empeorar a situación. O que máis claro nos quedou foi que se vemos  ou sufrimos algún tipo de acoso, hai que avisar a un adulto..

                                           Club de lectura de 2º ESO

Nunca pensei que alguén puidese chegar a eses extremos. Cando escoitas a Iñaki contándoo en primeira persoa decátaste do sufrimento tan grande que viviu.

                                                        Noa  Seone  2º ESO

Foinos narrando paso a paso o acoso que  tivo que soportar dun xeito  moi ben artellado. Isto conseguiu que nos puxésemos no seu lugar e nos emocionásemos moito.

                                                                                                                                      Teresa Conde 2º ESO

Impresionoume moito cando contou como lle meteron a cabeza no retrete para obrigalo a comer os excrementos dun dos acosadores. Pareceume horrible e quedei conmocionado o resto do día.

                                            Julián  Pérez (3º ESO)

Un exemplo de superación persoal e resistencia para moitos nenos e  adolescentes  que o pasaron moi mal ou aínda o seguen pasando. 

                                                      Julián Merelas (3º ESO)

O que máis me impactou foi cando contou que o tempo que pasou fronte o acantilado se lle fixo eterno. A charla serviume para decatarme de que non pode haber silencio ante cousas tan terribles como as que lle facían .

                                                                                                                                             Aitor Roca (3º ESO)

Iñaki  contounos os efectos que deixa nas vítimas que sofren ou sufriron acoso e tamén nos transmitiu como a rabia e a ira puideron entrar nel anos máis tarde dos acontecementos.

                                                                                                                                      Ánxela Roca (4º ESO )

A rabia contida  e a ira constante fixo que planease agredir e deixar á súa profesora por telo sometido a constantes humillacións en público. Acabou desbotando a idea e decatándose de que non ía arranxar nada dese xeito.  O Iñaki actual é completamente diferente: xa non está dominado pola ira e as persoas que llo fixeron pasar tan mal xa non ocupan nin un oco nos seus pensamentos.

                                                      Nuno Couso (4º ESO)

Foi incrible a forma na que nos transportou á súa realidade, facéndonos sentir parte dela e emocionándonos de maneira incrible. Cando saín da charla de Iñaki sentinme diferente. Non teño palabras para expresalo. Foi, sen dúbida,  a mellor charla á que asistín na miña vida.  Penso que todo o mundo debería ler Subnormal e gustaríame moito poder coñecelo de maneira presencial. 

                                                                                                                          Ariadna Fernández  (4º ESO) 

 Rematamos dándolle as grazas a Iñaki polo seu libro e  por compartir a súa historia con nós e facer que nos decatásemos de que o acoso é algo moi grave que temos  que parar entre todos.

SUBNORMAL

 

O pasado martes 20 de abril tivemos a honra de manter un encontro por videoconferencia con Iñaki Zubiarreta sobre o acoso escolar. A terrible situación que viviu sendo un neno deu pé para a creación dun libro de banda deseñada titulado Subnormal (Panini Cómics, 2020 ) onde se relata a súa historia con debuxos de Miguel Porto e guión de  Fernando Llor.

O alumado do primeiro ciclo da  ESO e os integrantes do Club de lectura do segundo ciclo asistimos a unha charla que nos impresionou e emocionou dunha maneira que non é doado de explicar. Iñaki falounos da súa experiencia persoal  de acoso e de como a súa  elevada estatura o marcou como diferente. O neno arrastraba unha situación familiar complicada que o converteu nun obxectivo  sumamente fácil. El non se atreveu a dicirlles nada aos seus pais e tampouco contou para nada co apoio do profesorado; pola contra, a súa titora contribuíu coa súa actitude no seu proceso de falta de autoestima e introspección. Non foi quen de contarlle a un adulto as tremendas humillacións ás que se viu sometido ata que o nivel de acoso se fixo intolerable. O estado de depresión e de desánimo no que caeu levouno a tentar quitarse a vida porque non vía outra solución posible.  Finalmente, decidiu non suicidarse e enfrontarse aos seus acosadores. A malleira que recibiu cando optou por defenderse levouno ao hospital. A partir de aí a situación cambiou: os seus pais tiveron coñecemento dos feitos e cesaron as agresións. Ademais as características físicas de Iñaki e os seus dotes para o baloncesto fixeron que destacara neste deporte, o que supuxo un estímulo e unha saída para el. Chegou a ser xogador profesional de baloncesto e a xogar na liga ACB. De todos os xeitos, as feridas non estaban pechadas e el compartiu con nós que a súa saúde emocional estivo resentida durante moitos anos.  Afectoulle  moito o caso dun rapaz de Euskadi que non foi quen de aturar o acoso e puxo fin á súa vida. Ese suceso desencadeou unha gran xenreira nel, intentando buscar culpables do caso de Jokin e do seu propio e incluso, canalizou a súa frustración  planeando vingarse da profesora que tanto dano lle fixera. Contounos que necesitou moitos anos para decatarse de que el levaba unha “mochila” moi pesada ás súas costas,  a cal tiña que asimilar e aprender a xestionar. Afortunadamente, conseguiu superar o trauma persoal e converterse, como el mesmo nos dixo, “na mellor versión de min mesmo”.

Ademais de contarnos a súa historia  persoal, deunos unhas claves fundamentais para entender o mundo do acoso escolar. Chamounos a atención sobre o feito de que os acosadores escollen as súas vítimas tendo en conta o seu carácter e as súas circunstancias. Tamén nos dixo que hai tres tipos de acosadores: os líderes, os que secundan as acción deses líderes e os  que colaboran de xeito pasivo; é dicir, os que coñecen a situación pero prefiren ignorala e mirar para outro lado. Destacounos a importancia de denunciar  ante un adulto (pai, nai, profesorado...) calquera caso que poida implicar unha actitude de acoso. E sobre todo fíxonos ser moi conscientes de que este tema do acoso non é un xogo de nenos, é algo moi serio e, que pode facer moito moito dano e marcar a unha persoa para toda a vida. Tamén nos asegurou que, por desgraza, a situación non era tan diferente á vivida por el na súa infancia. A pesar das campañas de concienciación seguen existindo numerosos casos de acoso moi difíciles de detectar e de eliminar. Para que isto non suceda é fundamental a nosa actitude  que nunca pode ser permisiva nin tolerante con estas accións.

ESCOITANDO OS ESCRITORES

 

PREPARANDO O ENCONTRO CON CARLOS NEGRO

     Mentres agardamos o encontro do próximo mércores con Carlos Negro (Semana Cultural), seguimos compartindo as creacións realizadas tomando como base a lectura dos seus poemas.

    Nesta ocasión, Ariadna  Fernández e Nuno Couso ofrécennos, respectivamente, as súas interpretación de  Masculino singular e Penúltimas tendencias.

EL SANDWICH DE MARIANA

   

 

    Boa parte dos membros do club estamos a ler a novela gráfica Subnormal, de Iñaki Zubizarreta: nela trátase con toda a crudeza o tema do acoso escolar, sufrido polo autor ata límites ben extremos.

    A curta El sandwich de Mariana, vén engadir un novo motivo de reflexión acerca do acosador e das súas motivacións. Aquí deixamos o enlace para que o vexades: seguro que a próxima xuntanza nos permitirá poñer sobre a mesa interesantes reflexións sobre esta terrible realidade que é o acoso, visibles no libro e na curtametraxe: 

https://www.youtube.com/watch?v=f-8s7ev3dRM

Por certo, que ninguén pense que o acoso escolar é un fenómeno recente... Hai moito tempo que está, máis ou menos silente, latexando nas aulas. Mirade: 

https://www.youtube.com/watch?v=WgiB06NNo5E    (El encargado, curta)

PENÚLTIMAS TENDENCIAS

 Ánxela Roca (4º ESO A) ilustra poemas de Penúltimas tendencias (Carlos Negro) na seguinte presentación. 

LA MEMORIA DE LOS SERES PERDIDOS

 

A protagonista deste libro é unha rapaza chamada Estela de dezanove anos que vive cos seus pais e coa súa irmá pequena. A familia mudárase de Arxentina a Barcelona cando ela tiña só catro anos.

A súa vida cambia totalmente cando descobre que ela era unha “nena roubada” na ditadura arxentina e que os seus verdadeiros pais foran cruelmente asasinados polas súas ideas. A través dunha irmá da súa nai coñeceu a historia familiar e a loita das nais e avoas da Praza de Maio que se mobilizaron para reclamar noticias dos seus familiares desaparecidos. Tamén soubo que o seu pai era militar, un membro do exército que rematou con miles de vidas.

Estela vese obrigada a asimilar a terrible noticia da súa orixe e ademais ten que pensar se debe contarlle a verdade ou non á súa irmá que ten tan só dezaseis anos.

Precisamente este feito foi o que máis debate e comentarios provocou na sesión que mantivemos para falar do libro.  Todos estivemos de acordo en que a historia nos pareceu á vez terrible e conmovedora.  Tamén comentamos que foi doado de ler porque está narrado dun xeito moi intrigante e con varias sorpresas que non son moi agradables. A algúns resultáronnos moi fortes as escenas das torturas aínda que valoramos que foi moi interesante coñecer unha historia tan impresionante coma esta. Por uns momentos, puxémonos na pel da protagonista e decatámonos de que a decisión de dicirlle a verdade ou non á súa irmá debeu ser  moi difícil. Neste aspecto houbo división de ideas: para uns, Estela debería terlle dito a verdade á súa suposta irmá e axudarlle a buscar a súa familia; para outros, tomou a decisión correcta deixándoa vivir feliz e allea á terrible historia familiar. De todos  os xeitos, estivemos de acordo en que sería moi difícil decidir que facer e que, calquera que fose a  decisión sería moi dolorosa.   En xeral, gustounos o final aínda que algúns quedamos coa idea de que non se fixera xustiza ao non denunciar ao pai.

Rematamos dicindo que nos pareceu unha lectura moi  interesante para os que queiran coñecer as consecuencias que unha ditadura pode ter nas vidas das persoas.

 Xacobe, Noa, Teresa, Berta,  Sara e Iago (2º ESO B)

 

 

 

DESCONOCIDOS: una novela que nos pone sobre aviso...

 

  

    En 3º de ESO, algunos de nosotros hemos escogido esta novela de David Lozano como obra de lectura en estos últimos meses y no queremos que pase desapercibida para los lectores amantes de la intriga y de las redes sociales.

    Lara, una chica de diecisiete años, tiene su primera cita con un muchacho llamado Wilde. Se han conocido a través de las redes sociales y han decidido verse por primera vez en un McDonald´s. No es un encuentro como cualquier otro: aparte de que el ex de Lara la lleva acosando desde que lo dejó, amenazándola con suicidarse, la joven no conoce físicamente al chico con el que se ha citado. Finalmente, sabremos que ese joven oculta muchas cosas... La intriga va en aumento a medida que transcurre esa primera cita; simultáneamente, tiene lugar el descubrimiento del cadáver de un joven en el Barranco de Sorts, cuyos datos personales se desconocen... La subinspectora Irene Castell iniciará una investigación de final sorprendente.

    Aquí os dejamos algunos fragmentos de las reseñas que hemos elaborado. Esperamos que os animen a leerla: no os va a defraudar.

-Los personajes están bien construidos y despiertan interés en el lector. La subinspectora Irene Castell es una experta en hacer hipótesis y en deducir datos: es una buena profesional y muy creíble. Gerard destaca también en la novela, en este caso porque está muy humanizado: se enamora de Lara y siente unos nervios tremendos antes de quedar con ella, como cualquier adolescente de su edad.

- Uno de los grandes aciertos de la novela es la actualidad de los temas y lo cercanos que son para los adolescentes. Presenta de manera muy clara lo que sucede cuando no se tiene cuidado con el uso de las redes sociales: el contacto con desconocidos puede tener consecuencias terribles. También es importante la atención que se da a la falsedad de las personas: Fran nos pone sobre aviso frente a los falsos amigos y frente a la existencia de la maldad.

- Al leer este libro, me vino a la memoria Inbox, de Care Santos, que gira también en torno a la relación entre dos personas a través de la red y a la facilidad con que se puede suplantar la identidad detrás de las pantallas. Si os atraen las novelas sobre Internet y las redes, tomad también nota de este título: El rostro de la sombra, de Alfredo Gómez Cerdá: nuevamente veréis adónde puede llegar el mal uso de estos medios.       

     

                             Laura Vázquez, Pablo Astray y Alonso García