Os Fendetestas de 2º de ESO do grupo de inglés veñen de elaborar uns fermosos carteis con lemas onde nos lembran a importancia dos libros e as múltiples posibilidades que nos ofrecen. Con esta creativa e persoal campaña de animación á lectura decoramos as paredes da nosa nova aula de reunións. Parabéns pola fermosa iniciativa!!
A neta do señor Linh é unha novela xuvenil de Philippe Claudel, docente e escritor francés, autor de varias novelas, como As almas grises e O informe Brodeck. Tamén escribe relatos, ensaios e guións de cine e televisión, como a película Hai moito tempo que te quero, da que é guionista e director.
O señor Linh abandona a súa terra xunto á súa neta Sang Diu, e tras semanas de viaxe en barco, chega a un país, posiblemente Francia, onde non coñece a ninguén, e tampouco a lingua que se fala. Ambos, son levados a un piso de acollida, do que o ancián nunca sae, ata que unha mañá decide facelo. É aí cando coñece ao señor Bark, que senta xunto a el nun banco, e lle fala mentres fuma un cigarro, a pesar de non entenderse. Esta situación repítese, ata formarse unha rutina que os leva a unha bonita amizade. O señor Bark, o señor Linh e Sang Diu pasan todas as tardes xuntos, ata que un día, os servizos sociais levan a estes dous últimos a un hospicio o cal non está autorizado a abandonar. Pero o valor e a determinación do ancián lévano a un inesperado e conmovedor desenlace.
Como podemos observar, esta fábula trata principalmente o exilio e a soidade, pero tamén aborda outros temas secundarios como a amizade e a bondade.
Tamén, cabe destacar ao personaxe do señor Linh, un ancián que escapa da guerra, motivado por darlle a unha mellor vida á súa neta Sang Diu, que realmente é unha boneca, xa que a neta está morta. O feito de que el non vexa esa realidade, pode recordarnos ó personaxe de Don Quixote, xa que ambos teñen unha loucura, que os leva a unha realidade paralela, polo que só ven o que a súa mente lles permite. Por outra parte, o señor Linh tamén é loitador, valente e bondadoso.
Persoalmente, creo que esta fábula é moi boa, xa que mostra as graves consecuencias dunha guerra, e como ás veces só necesitamos ser escoitados por alguén. Creo que o que máis me gustou é que Sang Diu sexa en realidade unha boneca, xa que ao finalizar a obra, o lector dáse de conta de que durante toda a obra houbo indicios deste feito, pero que quizais pasaron desapercibidos para nós; polo que se a volvésemos ler, veríamos que hai coma dous relatos, o que ve o señor Linh, fronte á realidade.
Recomendaríalla a calquera persoa, xa que a pesar de ser para un público xuvenil, creo que podería ser axeitada para todas as idades, xa que nos ensina que debemos ser bondadosos, e loitar sempre para ter unha vida mellor.
NURIA GÓMEZ (1º BACH A)
Los
fendetestas de 1º de bachillerato hemos leído en este trimestre la
novela de Alberto Méndez Los
girasoles ciegos,
centrándonos en la Cuarta
derrota. Una
vez leída la obra, hemos visto la versión cinematográfica dirigida
por José Luis Cuerda en 2008. En este caso la película ha sido de
gran ayuda para nosotros, pues la presencia de varios narradores en
el último relato complica la comprensión de la historia: la versión
cinematográfica, sin alterar lo fundamental del argumento, ayuda a
entender mejor lo que le sucede al personaje relacionado con la
Iglesia. Además, la interpretación de los actores principales
(Maribel Verdú y Javier Cámara) es realmente buena.
En plena dictadura franquista, la familia Mazo guarda un gran secreto: ser de ideología republicana en una época en la que eso se paga con la vida. Ricardo, es un profesor "rojo" que vive escondido en su casa, en un hueco detrás de un armario, protegido por su mujer, Elena, y sus dos hijos, Lorenzo y Elena; esta última, huye de casa con su novio, un poeta que es perseguido también por su ideología. El resto de la familia adopta unas costumbres para que el padre no sea visto y todos lo den por muerto. Así pasan los primeros años de la dictadura, hasta que un joven diácono que empieza a dar clase a Lorenzo, se empieza a interesar por Elena, al tiempo que siente gran curiosidad por el padre y marido "muerto". El diácono se informa sobre la familia y descubre que tenían una hija más, nunca antes mencionada y también que los hijos de la mujer no están bautizados. El profesor empieza a visitar su casa con la excusa de hablar de temas escolares con ella. Finalmente, un día intenta violarla, por lo que Ricardo sale del escondite, abalanzándose sobre el diácono. Esto hace que se descubra la ilegalidad en la que vive: inmediatamente se da cuenta de su única opción, el suicidio, con el que pone fin a su sufrimiento y a la inseguridad de su familia.
El título, Los girasoles ciegos, hacen referencia a los personajes, ya que estos no encuentran la luz para seguir adelante en la vida, no encuentran ilusiones, motivos de lucha. Se dice que son como girasoles ciegos, porque estos giran por la luz del sol: si son ciegos no pueden ver el sol igual que los personajes, que no pueden ver la luz, el sentido de su vida, no pueden alcanzar lo que desean, por motivos políticos (una dictadura que impide la libertad ideológica) o personales (el maestro de Lorenzo tiene una lucha interna entre la vocación religiosa y el deseo carnal por Elena).
Por otra parte, el personaje que menos nos ha gustado es el diácono Salvador, que se contradice, al predicar algo y después actuar en contra de lo que él mismo defiende. La hipocresía y el egoísmo que muestra supongo que era algo muy extendido entre sus compañeros de “vocación”: nos parece muy importante que se dé a conocer esta manera de actuar durante el franquismo.
Nos parece importante leer este tipo de libros: la dura realidad de los topos (tema también presente en La trinchera infinita, película muy reciente y aconsejable), la educación totalmente politizada e influida por la religión, la intolerancia ideológica y la hipocresía de la iglesia son realidades de la época franquista que nadie debería ignorar.
Los errores de la historia conviene conocerlos para no volver a repetirlos: la literatura y el cine pueden ayudarnos a conseguirlo.
Nuria, Paula, Daniel, Adrián, Claudia (1º bachillerato A / B)
A lectura de O corazón de Xúpiter de Leticia Costas resultounos moi interesante e entretida. A historia céntrase nunha rapaza chamada Isla que acaba de cambiar de cidade e, polo tanto, chega nova ao instituto. Faise amiga de Mar e Anxo ao tempo que comeza a ser acosada por un tal Carballo. A relación cos seus pais é bastante distante e ela non parece confiar moito neles. A saída aos seus problemas atópaa na amizade que mantén a través de Internet cunha persoa que se fai chamar Xúpiter coa que comparte a súa afección pola astronomía. Isla obsesiónase coa esta relación e decide quedar con el para coñecelo en persoa. A sorpresa non pode ser máis desagradable: Xúpiter é realmente un home maior desequilibrado que asasinou á súa nai. A historia remata traxicamente coa morte de Isla. Os seus amigos quedan desolados e cunha terrible sensación de impotencia por non ter podido evitar o tráxico desenlace.
Os perigos das amizades a través das redes sociais é o eixo central do libro. Pero nas sesión que dedicamos a falar da obra tamén destacamos a cantidade de temas secundarios, non por iso menos importantes, presentes: a integración social, o acoso, a diversidade sexual, a amizade, o sexting ou as relacións entre pais e fillos son algúns dos que máis nos chamaron a atención.
O personaxe de Carballo fíxonos pensar sobre o problema do acoso dende un novo punto de vista: as difíciles circunstancias que teñen que vivir algúns rapaces no seu contorno familiar que provocan actitudes deste tipo. É dicir, ante os casos de acoso temos que saber enfrontarnos á situación pero debemos ter en conta que as persoas que acosan aos otros ás veces fanno porque teñen problemas. Tamén nos chamou a atención o tema das drogas e como Isla se ve “obrigada” a probar por falta de personalidade e de decisión.
Todos coincidimos en que o final nos
pareceu moi tráxico e inesperado. A lección que está presente no libro é que
temos que ter moito coidado coas persoas que coñecemos a través das redes
sociais porque ás veces as cousas non son o que parecen. Outra conclusión que
sacamos da lectura desta novela é que debemos valorar e querer moito á xente que
nos rodea xa que nun instante todo pode cambiar.
Teresa, Carla, Sara, Berta, Noa, Iago e Xacobe (2º ESO B)
