21 jun 2011

ENCONTRO CON RUBÉN RUIBAL

Para rematar cos encontros dos Fendetestas neste curso 2010-11, o grupo de 4º ESO poido falar na mañán de hoxe, xoves, 21 de xuño, co autor de Limpeza de sangue, Rubén Ruibal, que, moi xenerosamente, accedeu a visitar a nosa biblioteca Sarmiento para falarnos do seu labor teatral e da xénese e intencionalidade da obra que lemos nos club.
Nun ambiente distendido, falounos do seu gusto polo xénero dramático, da súa traxectoria profesional e entrou connosco no mundo de Limpeza de sangue. Falounos das súas fontes á hora de crear a obra, moitas delas recordos biográficos, da súa intención crítica cunha sociedade de cor rosa... e do papel cambiante do enfoque de quen escribe, según o faga nunha época ou noutra, segundo as súas experiencias vitais...
Deixounos ideas que nos farán cavilar: un escritor crearía  a mesma obra se o fixera dez anos antes ou despois? Por que resulta máis complexo escribir teatro que narrativa?...

 Unha vez máis tivemos a sorte de ver como a literatura cobra vida na nosa biblioteca a través das palabras de quen a fai.



2 jun 2011

QUE ATOPAMOS EN LIMPEZA DE SANGUE?




Os fendetestas de 4º  ESO estamos, nesta semana, a falar de Limpeza de sangue, de Rubén Ruibal ( a obra recibiu o Premio Alvaro Cunqueiro, o Premio Nacional de Teatro e recentemente o María Casares). Empezamos falando da natureza teatral do texto (acotacións, decoro dos personaxes...) e pouco a pouco estamos entrando na visión da sociedade actual que pon ante os nosos ollos o autor: o mundo suburbial, o deficiente funcionamento da sanidade, a corrupción inmobiliaria... O certo é que non se salva ninguén do ollo crítico -en realidade a sociedade actual é así?- de Ruibal. Irémonos mergullando pouco a pouco na mensaxe do autor, ao tempo que falamos do seu mestre, Roberto Vidal Bolaño, e da renovación teatral galega nas últimas décadas.
Por certo, a obra foi levada a escena este ano pola compañía Espello Cóncavo e garda certa relación co film Doentes, de plena actualidade, inspirado na obra homónima de Vidal Bolaño. Mostrámosvos a foto do reparto.

EL TRICICLO O UNA MANERA DISTINTA DE REFLEJAR LA REALIDAD

El lunes pasado, los fendetestas de 3º de ESO hemos dedicado nuestra reunión semanal a seguir caminando por el curioso mundo de Fernando Arrabal. Tras la lectura de El triciclo, y de la mano de Climando, Apal, Mita, el guardia, el señor de los billetes... hemos viajado a un lugar sin nombre y a un tiempo impreciso que, paradójicamente, nos sitúa en una sociedad y en un momento concreto de la historia, probablemente de España: la lucha por la supervivencia, que lleva al hombre a ejercer impasiblemente la violencia, la indiferencia e hipocresía de los sectores acomodados, el lenguaje absurdo e incomprensible de las autoridades oficiales... son dianas del dardo de Arrabal. Lo mejor: lo grotesco y el humor amargo que rodea los hechos, inicialmente absurdos si no tenemos en cuenta el componente simbólico  de objetos y acciones (el triciclo como instrumento de trabajo, el lenguaje absurdo del guardia, los billetes del hombre burgués, el sueño casi perpetuo de Apal...).
Después de interpretar el significado de la obra, hemos hecho una valoración del teatro de Arrabal: distinto a los modelos tradicionales, los fendetestas le atribuyen el gran mérito de hacer una enorme crítica que nos deja un sabor amargo valiéndose de pequeñas obras llenas de situaciones absurdas y de un humor de doble filo. Desde luego, no es tarea fácil conseguir tanto con lo que aparentemente parece tan poco.