SOBRE MEMORIA DO SILENCIO E 22 SEGUNDOS

 

 Nestas últimas xornadas do curso,  entre exame e exame, tivemos a honra de recibir a visita de Eva Mejuto. A escritora compartiu con nós impresións e comentarios sobre dúas das súas obras que lemos este curso no club de lectura:  Memoria do silencio e 22 segundos.

A autora contounos que, aínda que estudou xornalismo, nunca se dedicou a esta profesión. As súas inquietudes estiveron máis centradas no mundo dos libros, primeiro no seu traballo en diferentes editoriais e posteriormente como escritora.

Na primeira sesión do encontro falounos de Memoria do silencio e de como integrou as personaxes das irmás Touza coa dunha directora de orquestra holandesa de ascendencia xudía. Con este libro pretendeu dar a coñecer a incrible  historia dunhas mulleres en Galicia durante a  2ª Guerra Mundial que  arriscaron as súas vidas para a axudar a uns descoñecidos a fuxir do horror nazi.  Outro obxectivo foi visibilizar o  seu traballo e valentía e como se arrepuxeron á historia nunhas condicións tremendamente adversas. Explicounos o sentido do  título e o importante que é destacar e dar a coñecer esas historias silenciadas. A través da lectura deste libro e da charla que mantivemos coa autora aprendemos de que maneira se fomentou a xenofobia cara aos xudeus. Tamén soubemos que a presenza dos alemáns na nosa comunidade estivo motivada pola abundancia dun mineral esencial para a fabricación de armas: o wolframio.

A continuación falamos de 22 segundos. Contounos como xurdiu a idea de escribir un libro para adolescentes sobre a temática da transexualidade.  Antes da redacción desenvolveu un traballo de investigación e contactou con persoas que sufriran ese proceso. Fixo fincapé na necesidade de que nos respectemos e que non deixemos de lado a ninguén por ser diferente ao considerado tradicional.  A diversidade sexual como un valor esencial na nosa sociedade foi outra das ideas que a autora nos transmitiu. Tamén nos falou de que deberiamos ter máis información sobre o tema e de que en todos os centros debía de haber educación afectivo-sexual.

 

 Contestou ás preguntas que lle formulamos sobre as obras e a outras relacionadas co proceso de creación literaria. Tamén nos falou do oficio de escritor e do difícil (por non dicir imposible) que é vivir desta actividade, aínda que esa non sexa a súa motivación esencial.

Rematamos dándolle as grazas por compartir estes momentos con nós e por achegarnos a outras realidades a través dos seus libros.

ENCONTRO LITERARIO

 

AS NOSAS OPINIÓNS SOBRE AS LECTURAS (1º ESO)

 

    O alumnado de 1º ESO que forma parte do Club Lector fixo unha escolla variada para esta segunda etapa lectora. Os libros escollidos foron os seguintes: Quen conta as estrelas?, La historia de Julian e As flores radioactivas. 

    De seguido podedes ler as súas recencións sobre estas obras.

QUEN  CONTA  AS  ESTRELAS?

    Esta obra gustoume bastante, de feito emocionoume en moitas ocasións. Ademais é moi curiosa a maneira na que se explica a visión dunha nena fronte á guerra sobre todo por conseguir que os lectores empaticen e vivan con ela as súas aventuras.

Vera Castro González, 1º ESO A 

LA HISTORIA DE JULIAN

    Esta historia cóntase desde o punto de vista dun acosador. É unha historia cunha valiosa lección que non puiden deixar de ler dende as primeiras páxinas. Aprendín moito dela, sobre todo a non xulgar as persoas pola súa aparencia. Foi moi entretido.

Daniela Meijide García, 1º ESO A

 

    Este libro gustoume moito porque conta unha historia de bulling desde o punto de vista do agresor. Conta como se sente, o seu pasado e mostra como se arrepinte. Gustoume moito que ao final do libro describe como se sente ao facer daño a August e tamén me gustou que  se arrepentise e lle mandase unha carta a August.

Ariadna Fernández Freire, 1º ESO A

 

    O libro gustoume porque era fácil de ler e entretido e, sobre todo, porque nos fala do importante que poden ser as persoas que non o aparentan. O libro é moi similar ao de La lección de August.

Daniel Roca Rodríguez, 1º ESO B

AS FLORES RADIOACTIVAS

    A miña cualificación para As flores radioactivas é de 7’5. O que non me gustou moito do libro foi que a narración se me fixo moi lenta, é dicir, aburríame un pouco que os sucesos tardasen tanto en acontecer, pero por outra parte gustoume moito que a misión de investigar as flores só se puidera levar a cabo porque estaba a nena. Outra cousa que me encantou foi que ao final as flores eran boas e a mensaxe deste libro é a paz mundial.

Lucía Oliver Fontecoba, 1º ESO B

    O libro gustounos moito e estivo moi entretido. Dámoslle unha puntuación de 7’5.

Hugo Díaz Roca e Oussama Belhaddad, 1º ESO B

 

    As flores radioactivas non me gustou moito porque me pareceu un libro aburrido xa que non había moitos momentos de emoción ou de cousas que a min me gustan dos libros. Eu poñeríalle unha nota de 6 sobre 10 xa que presenta algúns puntos bos como ser unha historia orixinal.

Darío Verea García, 1º ESO A

 

    O libro gustounos porque é moi sinxelo de ler, ten moi poucas páxinas e conta unha historia cun final feliz.

Adrián Aller Vaamonde e Javier  Sánchez, 1º ESO A

 

    A nós o libro gustounos bastante, aínda que temos un gusto esixente: gústannos os cómics e os libros de acción. Con todo, este libro estaba bastante ben.

Samuel Miragaya Cobas e Ismael  Kasmi