TAMÉN VOS RECOMENDAMOS POESÍA...

   
 
  Nestas últimas semanas acabamos de ler o último poemario de Carlos Negro, titulado Penúltimas tendencias. As composicións preséntannos a voz dunha adolescente que está en contra das modas e dos estereotipos que lle impón á mocidade a sociedade a través dos medios de comunicación. Fálanos de xeito directo unha moza rebelde, cun carácter forte ante as relacións sentimentais e ante os costumes que se relacionan coas mulleres.

       O autor fainos chegar esta mensaxe de rebeldía cunha linguaxe sorprendente no mundo da poesía: os poemas están compostos nunha lingua salpicada de anglicismos e de termos relacionados coa actualidade e coa forma de expresarse dos mozos.

    Chamounos a atención a presenza da INTERTEXTUALIDADE: Carlos Negro xoga con nós en varias ocasións facendo que busquemos  na nosa memoria recordos de libros xa lidos. Así, en Princesas (contra) Disney, fainos volver a contos como Cenicienta ou Blancanieves...

         É tamén interesante comentar o uso que o autor fai dos TÍTULOS: ás veces suxírenos algo que logo non se corresponde, ou oponse, ó contido do poema. Isto é o que sucede en It girl. Outras veces esíxenos pensar sobre a realidade que nos rodea para poder descifrar a expresión que da título ás composicións: 3MSC, onde fai referencia á literatura de F. Mocchia e ó cine. Mesmo bota man de títulos referidos a hábitos xuvenís, como o das tatuaxes (Tatuaxe).

       A poesía de Penúltimas tendencias tamén é atrevida á hora de traballar co ritmo: o autor decide fuxir da rima tradicional e dálle musicalidade aos poemas  a través das repeticións de palabras e estructuras; para iso manexa a cotío a anáfora e o paralelismo.

           Porén, o autor non olvida o valor das metáforas para expresar o que é difícil de comunicar: así en Programa de centrifugado, para expresar o inconformismo, a rebeldía, a inseguridade da moza adolescente o autor crea un poema que é unha enumeración de metáforas, nas que usa a connotación.

- Penúltimas tendencias amosoume un estilo de poesía que descoñecía ata o momento. 

                                                                                                                Rubén González

- Sorprendeume a temática dos poemas: non pensaba que se podía facer poesía co que temos na cabeza os adolescentes. 

                                                                                                                   Lidia Pereira

- Gustoume a modernidade que aportan as palabras en inglés e outras moitas propias da nosa maneira de falar. 

                                                                                                                                                                            Sergio Martínez

- Eu destacaría o xogo que o autor nos propón: é como se nos dixera:

    - Se queres ler este poemario, tés que rebuscar na memoria e no teu coñecemento do mundo que nos rodea. Trato feito?

                                                                                                                 

                                                                    Daniela Luligo

Os dous poemas que máis nos gustaron foron Chica out e Radikal punk.

Club de lectura (4º ESO C)

O CLUB DE LECTURA FENDETESTAS VIAXA A SANTIAGO

 


O pasado 30 de abril os membros do Club de Lectura Fendetestas visitamos o Mupega e a libraría Couceiro, na cidade de Santiago. Velaquí algunhas das nosas impresións tras a viaxe.

O que máis me gustou da visita do xoves foi principalmente visitar o Mupega: espertábame moita curiosidade ver en que tipo de aulas estudaba xente como os meus avós, saber como traballaban na escola, que lles ensinaban etc. Desta parte da viaxe gustoume moito o vídeo de introdución que nos puxeron, pero sobre todo ver os xoguetes que tiñan os nenos desas épocas, e o moito que influía ser rico ou pobre para ter un determinado xoguete. Impresionoume tamén que houbese clase os sábados, e que se ensinasen aos nenos e as nenas cousas diferentes.

A visita á libraría Couceiro pareceume moi interesante non só pola variedade de libros que hai, senón tamén porque nos mostraron como se restauraban os que xa tiñan moitos anos e estaban en moi mal estado, como se lles poñía un tipo de letra para que non se borrase co paso do tempo, as fundas feitas para algúns exemplares co fin de evitar o seu deterioro… Chamoume a atención a información que nos deron sobre o prezo dos libros antigos: non depende do seu tamaño senón do número de exemplares ou da súa antigüidade, malia que hai algúns que a nós non nos interesen, en calquera momento pode aparecer alguén disposto a pagar o que sexa por el.



 

Eu recoméndovos visitar estes dous lugares, xa que ambos son unha boa fonte de cultura, de entretemento e unha forma de saber algo máis sobre as xeracións pasadas e os seus costumes. 
 

                                                                                Marta Santos Teijeiro

Percorremos a Libraría Couceiro en dúas quendas. Estaba chea de libros! Antes de marchar seleccionamos obras que nos interesaba comprar para o club de lectura.

Sergio Martínez Espiñeira

A saída foi moi interesante porque aprendemos cousas novas sobre a educación, os nosos antepasados e o mundo dos libros.

                      Daniel Peteiro Fernández

Chamoume moito a atención que nas aulas da época franquista houbese unha máquina de coser e asentos incómodos. Sorprendeume o que nos contaron sobre as escolas de “ferrado”, nas que adoitaba haber unha cociña de leña.

                              Amanda López Varela

Unha das cousas que me resultou máis curiosa da visita ao Mupega foi o sistema de escritura na primeira metade do século XX: usaban plumas que mollaban nun tinteiro incorporado aos pupitres.

                                                                          Bruno Freire Sánchez

EMIGRANTES, DE SHAU TAN: O PODER DA IMAXE

         

Os alumnos de primeiro de BAC vimos de "ler" Emigrantes, de Shau Tan, unha orixinal historia sobre a emigración na que o lector ten que crear o seu propio texto a partir de impactantes imaxes sen cor. Nelas atopamos a historia dunha persoa que se ve obrigado a deixar a súa familia e a súa terra para poder gañar cartos.

             Ao longo do relato podemos atopar a mestura de imaxes realistas e fantasiosas, case irracionais (nun momento dado a persoa coñece a un ser extraño con forma de animal que vai simbolizar a amizade, a compañía...). Esta combinación apórtalle á obra a necesidade dun lector activo, capaz de interpretar o que o autor, ás veces, suxire e non conta.

          Chamounos a atención a dura crítica que se fai (sen palabras sempre) ó sistema capitalista, que trata ós habitantes das cidades como obxectos ao seu servizo.

Para rematar, gustaríanos subliñar a relación desta obra con outra que lemos anteriormente, La nieta del señor Linh, de P. Claudel: nas dúas aparece o drama da emigración e a necesidade do que ten que marchar de apoiarse nas súas raíces e na amizade (a última imaxe de Emigrantes podería facilmente acoller no seu marco a figura do señor Linh).

                             Nazaret, Aida, Lara, Daniel e Jorge

LA CENA: UNA NOVELA PARA PENSAR...

     Un grupo de los fendetestas de 1º Bac hemos acabado la lectura de La cena, de H. Koch. Sin duda, es un libro original e impactante. Su temática recoge una serie de transgresiones morales y éticas relacionadas con la sociedad actual:

- La violencia de los jóvenes hacia los más desfavorecidos (Michel y Rick maltratan a un mendigo y queman a otro).

-  La presencia de la violencia en los referentes familiares (Paul agrede verbalmente a un vendedor, a sus alumnos... y físicamente al director de su colegio y a su hermano; Claire es capaz de golpear salvajemente a su cuñado con una copa para desfigurarle el rostro): quien educa con violencia crea indivuduos agresivos.

 

- La hipocresía de los políticos: Serge Logman intenta contentar a los posibles electores y da una imagen más correcta y amable de lo normal; se critica también el mundo de las apariencias y lo determinante que es en política (cuando Serge es agredido por Claire y su cara queda desfigurada, ya no es centro de admiración de los electores, que dejan de votarle).

- La presencia de la mentira y del engaño: Paul se lleva el teléfono de su hijo, sin decírselo; Claire oculta a su marido los resultados de la amniocentesis...

     Todo esto nos llega en el relato a través de un narrador en 1ª persona, no fidedigno: nos oculta mucha información al principio, al tiempo que desordena todo lo que cuenta. H. Koch no sólo busca un lector crítico, sino tremendamente activo, capaz de indagar en los datos de la novela para recomponerla y para poder interpretarla.

    No es una narración fácil, pero si os gustan los temas de actualidad y el compromiso con los problemas de la sociedad, seguro que leeréis con gusto este libro.

                                                                                                      Rocío Espiñeira. 1º Bachillerato