METAMORFOSIS, OVIDIO

Parabéns para Fátima Ramos de 3º ESO B, que nos agasalla con este fermosísimo romance!

CLUB DE LECTURA DE 1º ESO

Hoxe, día 20 de decembro, reunímonos os alumnos e alumnas de 1º da ESO para intercambiar opinións sobre os relatos que lemos: "O xigante egoísta" e "O reiseñor e a rosa", do libro O príncipe feliz, de Óscar Wilde. 

Estes contos, que falan do amor, a compaixón e a xenerosidade encantáronnos.

REUNIÓN DO CLUB DE LECTURA

Esta semana reunímonos os Fendetestas de 3º da ESO para falar de O neno na cima da montaña, de John Boyne. 

Vimos tamén un vídeo cunha entrevista ó autor na que este fala sobre como xorde a idea que inspirou a novela, sobre o protagonista, etc. Entre todas as ideas que trata destacamos a da vulnerabilidade da mocidade ante as ideas dos adultos, e como a mente dos rapaces e rapazas, que está aínda afianzándose na súa madurez, pode cambiar se se ve influída por determinadas persoas. É o caso de Pierrot con respeito a Hitler na nosa historia.

Despois de comentar o final da novela e as nosas impresións, quedounos claro que nos gustou moito e que aprendemos sobre a amizade, pero tamén sobre a represión e o dogmatismo, resaltando a importancia de que os mozos e mozas poidan forxar a súa propia personalidade e ideoloxía en liberdade.

 
Aquí vos deixamos reflectidos os momentos compartidos.

A NETA DO SEÑOR LINH

     Un ancián foxe da guerra  a un país occidental acompañado da  única supervivente da súa familia: a súa neta, un bebé chamado Sang Diu (Mañá doce). A sensación de  desprotección que experimenta  o protagonista nun país e nunha cultura allea acrecéntase polo descoñecemento total  do idioma.  Dorido e triste, o ancián é  instalado nun piso de refuxiados,  onde non consegue conectar cos seus compatriotas que parecen observalo  de xeito estraño chegando incluso a burlarse del. Neste mar de illamento e soidade,  nun paseo pola cidade estraña e ameazante, coñece a un home viúvo (o señor Bark) e  ambos conseguen, a pesar da barreira do idioma,  iniciar unha sólida amizade.  Posteriormente o señor Linh é trasladado  a un centro psiquiátrico e este feito provoca que perda o contacto co seu novo amigo. Finalmente conseguen reencontrarse, pero a historia tennos reservado un sorprendente desenlace.

     O libro ofrece dúas lecturas posibles: unha inicial, onde determinados aspectos da  historia parecen non encaixar completamente  e, unha segunda na que o sorprendente final ofrece unha reinterpretación totalmente coherente.  Preferimos non desvelar a sorpresa, que lle engade un valor incuestionable á historia, dado que algúns dos fendetestas lectores desta obra   non se  decataron  do feito en cuestión ata a sesión onde se realizou a análise conxunta. 

     Jin Lei Dong recoméndanos esta obra de Philippe Claudel a pesar de que lle pareceu tremendamente triste e conmovedora.  Velaquí as súas palabras: A lectura produciume moitos sentimentos negativos de rexeitamento contra a sociedade que permite a existencia das guerras e das graves consecuencias que estas provocan. A parte positiva sería, sen dúbida, a amizade que os dous homes comezan e a esperanza que este feito implica.  Como emigrante que son sentinme moi identificado coa temática  do libro e co personaxe do señor Linh. É moi duro estar nun país que non é o teu, moitas veces sentes como a maioría da xente non se comporta adecuadamente contigo. Eu recomendaría este libro a aquelas persoas que sexan sensibles e que queiran poñerse no lugar dos que sofren.

     Non deixedes de ler esta crúa e fermosa reflexión sobre a soidade, o exilio, as guerras, a vellez... pero tamén sobre  a amizade que simboliza, sen dúbida,  unha luz na escuridade. Un canto á esperanza.