Vimos de ler, algúns dos fendetestas de 1º de ESO, a noveliña O agasallo de Anya, de Sabela Núñez Singala. Pareceunos un relato tan sinxelo coma interesante: canto se pode dicir nun libriño tan pequeno! O certo é que nos serviu para recordarnos da sorte que temos por vivir nun país onde hai escolas e hospitais e nunha familia que nos permite poder escoitar e abrazar cada día aos nosos pais e irmáns.
Velaquí algunhas das nosas reflexións, expostas na tertulia posterior á lectura da novela:
- Unha das cousas que máis me gustou do libro foi que onde vive Anya os nenos maiores ensinaban o que sabían aos pequenos. Nós, como temos profes....
Tamén me fixo pensar que a Shasha non lle fixeran caso ó comenzo os rapaces españois: terían que acollelo doutro xeito. (Ari)
- Que mal o pasan os nenos que viven en países coma o de Anya ou en Siria, én Israel ou en moitos países de Africa... (Manuel)
- Dentro das condicións en que viven eses nenos ucraínos, teñen a oportunidade de aprender cousas e de vivir con outros rapaces que lles van axudar a ser mellores... Descubren valores moi importantes na vida. (Zoraida)
No hay comentarios:
Publicar un comentario