Un ano máis o alumnado de clásicas
do IES de Curtis asistiu a súa cita habitual co Festival de Teatro Grecolatino,
organizado pola SEEC. As obras que escollemos este ano foron a traxedia grega Edipo rei, de Sófocles, e a comedia
romana Cásina, de Plauto. A
continuación, podedes ver os vídeos que sobre estas dúas obras fixo o alumnado do Club de Lectura de Cultura
Clásica de 3º ESO-B.
23 mar 2018
AS FRONTEIRAS DO MEDO
Elaboradísimo booktráiler de Nadia Fernández sobre o libro de Agustín Fernández Paz. Quen se atreve a mergullarse nestas misteriosas historias?
11 mar 2018
ENCONTRO CON MARISOL ORTIZ DE ZÁRATE
Nesta segunda semana que xa remata tivemos a sorte de poder abrirlle as portas da nosa biblioteca á novelista vasca Marisol Ortiz de Zárate, quen nos contou como entrou no mundo da literatura, como se fixo escritora e de onde arrincan os motivos que inspiran algunhas das súas narracións.
O alumnado de 1º de ESO e os membros do club de lectura de 2º de ESO, todos eles coñecedores de obras súas (Las lágrimas de la matrioska, La canción de Shao Li, Rebelión en Verne, Cantan los gallos...), escoitaron de primeira man como esta autora se namorou pouco a pouco da literatura ata atreverse a crear ele mesma as súas ficcións. Incidiu en que antes de ser escritora foi unha gran lectora: este gusto pola lectura naceu ó carón da apertura dunha biblioteca preto da súa casa. Esta ansia por ler levouna a coñecer máis e máis historias, que, sen dúbida, están moitas veces, detrás da súa faceta creadora (pensemos na novela Rebelión en Verne, onde fai un recorrido polas obras do autor francés).
Respondeu a numerosas preguntas dos rapaces sobre as obras que tiveron oportunidade de ler neste trimestre. Soubemos que o seu gusto por presentar parellas de irmáns como protagonistas das súas obras nace dos fortes lazos fraternais na súa familia: son oito irmáns cunha moi boa relación. Tamén o tema do irmán que se perde ten unha orixe autobiográfica: cando era pequena os pais levávanos moitas veces de viaxe para coñecer distintos lugares de España e, como eran tantos, ela tiña medo de que se perdera algún dos rapaces; ese temor infantil é a causa de que algún dos protagonistas desapareza momentaneamente.
Como viaxa con certa frecuencia, esas viaxes e o que observa nelas sérvenlle a miúdo como fonte de inspiración: agora entendemos por que La Canción de Shao Li está ambientada en Londres e Las lágrimas de la matrioska en Kiev...
Esta "contadora de historias" -é como ela se define- e gran lectora da inmensa obra de J. Verne recomendou ao seu público xuvenil a obra Hoyos, de Louis Sachar, escritor no que se inspira con frecuencia á hora de crear novas ficcións.
Desde aquí dámoslle as grazas por compartir con nós as claves do seu oficio e dos seus atractivos mundos de ficción.
9 mar 2018
NO PODEMOS SER "ROSTROS DE LA SOMBRA"
Un grupo de fendetestas de 3º de ESO hemos acabado la lectura de El rostro de la sombra: nos ha gustado por su temática actual, relacionada con los usos de los móviles y sus peligros. No nos imaginamos las consecuencias que puede llegar a tener lo que hacemos cuando bebemos más de la cuenta o cuando no nos paramos a pensar en el daño que podemos hacer a los demás si no medimos las consecuencias de nuestros actos...
Lo que hacen los muchachos protagonistas no está bien, pero tampoco lo está lo que hace el padre de uno de ellos para encubrirlo y para mantener su reputación. ¡Los padres tendrían que ser un modelo para los hijos! Y no siempre es así... El autor invita a pensar en el papel que tienen las familias en la educación y en la forma de actuar de los hijos.
Aparte del tema de las nuevas tecnologías, que nos hace pensar - y mucho - Alfredo Gómez Cerdá acierta de lleno incluyendo la temática sentimental: el hecho de que el protagonista provoque el accidente de la madre de su novia le da mucho más interés al argumento.
Os recomendamos esta lectura: es rápida, intrigante y nos invita, sobre todo a los jóvenes, a pensar antes de actuar, pues las consecuencias de las conductas irresponsables son inimaginables...
LAS LÁGRIMAS DE LA MATRIOSKA
Varios alumnos del club de 1º de ESO hemos acabado estos días de leer la novela Las lágrimas de la matrioska, de Marisol Ortiz de Zárate, escritora con la que podremos charlar próximamente, pues vendrá a visitarnos al centro.
El libro está escrito en 1ª persona: una niña,, nos va contando día a día, en forma de diario, sus aventuras en Kiev (Ucrania). Allí ha viajado con Marimbo, su hermana mayor. Las dos hacen este viaje con el fin de visitar la escuela de circo de esa ciudad, ya que Marimbo es toda una aprendiz de trapecista y está acostumbrada a hacer viajes "mochileros" al extranjero. Allí su vida se va a cruzar cn la el pequeño Olek, un vendedor de matrioskas. El niño les manda un mensaje de socorro en una de esas muñecas tan bonitas. Las dos hermanas se empeñan en ayudarle y descubren una trama de explotación infantil en la que está metido un loco comunista que no acepta que Ucrania es ahora un país nuevo, más moderno y más libre.
Nos ha gustado el libro porque es de fácil lectura, porque nos ha permitido investigar sobre países lejanos y porque nos ha mantenido intrigados hasta el final. Además como las protagonistas son jóvenes nos hemos sentido muy identificadas con ellas. Y, en fin, el pobre Olek y sus amigos, víctimas todos de unos adultos inconscientes y egoístas nos ha dado bastante qué pensar. ¡Cuántos Olek hay en el mundo real que no pueden vivir como los niños que son! En Ucrania, en Asia, en Sudamérica... Y seguro que en muchos rincones de los países ricos... Aún queda mucho por hacer para que el mundo sea más justo, más solidario, menos cruel y desinteresado... Como este personaje viene de Chernobyl, hemos charlado también sobre la energía nuclear y sus peligros, sobre las energías alternativas y renovables... Y sobre la preocupación de muchos escritores por mejorar la conciencia ecológica de los lectores, tal como Agustín Fernández Paz en As flores radiactivas...
Cerramos la tertulia formulando preguntas que la autora podrá respondernos presencialmente. Aguardamos con impaciencia el encuentro.
8 mar 2018
LOS DOCE TRABAJOS DE FLAVIA GÉMINA
Corre o mes de decembro e os habitantes de Ostia celebran as Saturnais, unhas festas en honor ao deus Saturno, nas que durante cinco días está permitido facer de todo. Flavia Gémina, filla de Marco Gémino, decide investigar a Cartilia Poplícola, a nova noiva do seu pai xunto aos seus tres amigos: Lupo, un neno mudo, que se comunica cos demais a través dunha táboa de arxila, Nubia, a antiga escrava de Flavia e Jonatán, un mozo xudeu, que é veciño de Flavia. A Flavia non lle gusta Cartilia e decide investigar, coa axuda dos seus amigos, datos da vida da súa vida e para iso teñen que levar a cabo, doce traballos, igual que o heroe Hércules. A medida que os completan, van informándose de cousas de toda a familia e amigos de Cartilia. Ao final descobren quen é realmente Cartilia.
O libro gustounos, porque presenta un espírito moi aventureiro. Flavia, a protagonista, é unha rapaza de dez anos curiosa, independente, audaz e valente, á que lle gusta recorrer as rúas de Ostia acompañada dos seus amigos na procura de pistas para resolver enigmas.
É un libro moi aproveitable para nós, alumnos de 4º de ESO, que cursamos a materia de Latín, porque nos achega á vida na antiga Roma con constantes referencias á historia, á relixión, á mitoloxía e ós costumes que tiñan os romanos. Fálanos de festas tan populares en Roma, como as Saturnais, o costume de comer deitados, as termas e as súas dependencias (caldarium, frigidarium, impluvium, laconicum..), as partes da casa romana (atrium, lararium, peristilum….), os vestidos (a túnica, a toga…) as distintas clases sociais….
Recomendamos este libro, porque é moi entretido e fácil de ler, mantente todo o tempo coa intriga e cunha sensación de querer seguir lendo.
A lectura deste libro levounos a reflexionar sobre unha serie de aspectos: non podemos xulgar ás persoas antes de coñecelas, tristemente nós facémolo moito e non debería ser así. Primeiro, deberíamos intentar coñecelas e despois podémolas xulgar por nós mesmos. Tamén, que temos que gozar das persoas mentres que están vivas, porque en calquera momento poden desaparecer das nosas vidas. Outra cousa que nos chamou a atención é o ben que se levan e como se queren Flavia e os seus amigos, a pesar de que no grupo hai un rapaz mudo, unha escrava liberada por Flavia e un xudeu... Actualmente, cando alguén é diferente ou ten un problema, o primeiro que se fai e discriminalo, facerlle o vacío e incluso é obxecto de burla.
A única cousa que non nos gustou foi que Flavia, ao final, ten alucionacións, que no momento de ler o libro, parecen reais, pero que en realidade son producidas pola febre que lle causa a gripe á nosa protagonista.
Un saúdo, lectores!!!
7 mar 2018
EL MANUSCRITO DE PIEDRA
Lucía Vigo, de
4º ESO B, recoméndanos esta lectura, destacando especialmente a homenaxe que Luis García Jambrina lle rende ao autor da
Celestina ao tempo que recrea o ambiente de Salamanca do século XV. Fernando de
Rojas é un estudante de Leis que se ve inmerso nunha serie de intrigas relacionadas
coa investigación do asasinato dun catedrático de Teoloxía. Ao longo da
narración o autor dosifica moi ben a
intriga e o misterio logrando darlle á acción un ritmo trepidante. A pesar da súa relativa lonxitude é un libro moi doado de ler, xa que consegue manter o interese por desvelar os misterios ata a
derradeira páxina. En definitiva, unha
lectura altamente recomendable para os afeccionados ás novelas policíacas, de misterio ou intriga.
Este é o primeiro libro da saga que
o autor, Luís García Jambrino continuou con El
manuscrito de nieve e El manuscrito
de fuego. No primeiro, Fernando de Rojas comparte protagonismo con Lázaro
de Tormes nunha nova intriga de corte
policíaco. Na última entrega da serie (polo momento) o autor da Celestina, xa convertido en ancián, é encargado da investigación do asasinato do antigo bufón do
emperador Carlos V.
Atrevédesvos a desvelar misterios relacionados con estraños asasinatos ambientados na Salamanca do século XV?
5 mar 2018
ANA FRANK, INOLVIDABLE...
A lectura da novela gráfica na que se recolle a vida de Ana Frank ocupounos parte deste trimestre. Empezamos hai uns días as tertulias sobre o libro e, para ir entrando en materia, vimos e comentamos este vídeo. A ver que vos parece...
Evidentemente ninguén cun mínimo de sensibilidade pode quedar impasible despois da lectura das vivencias desta familia que representa a todos os xudeus que sufriron a irracional persecución por parte de Hitler e os que o apoiaban. O libro resultounos fácil de ler, pois a novela gráfica fai máis levadeiro o coñecemento dos datos históricos que rodean á historia e, ademáis, axuda a "ver" mellor o horror do encerro e do castigo nos campos de concentración. Desde logo, todos deberíamos coñecer esta historia, sobre todo para que non volva a repetirse... E tamén para ver a dónde pode chegar o fanatismo, a soberbia e os prexuízos cara os que son diferentes, pero non peores nen mellores...
Para rematar, deixámosvos un pequeno vídeo elaborado por Elena Naveira, unha das lectoras do libro.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)