Varios membros do Club de Lectura Fendetestas visitaron onte a casa de Emilia Pardo Bazán en A Coruña. A directora do Museo, Xulia Santiso, levounos, co seu bo saber facer, á época da escritora: conseguiu que tivésemos a sensación de ter á creadora dos Pazos de Ulloa entre nós, quentándose á beira da cheminea do seu salón, lendo a prensa da época ou escribindo calquera dos seus marabillosos contos no despacho. 
A Sara chamoulle a atención a incultura dos pais e como aparecen ridiculizados en moitos aspectos (costumes, alimentación..). Tamén destacou o pouco caso que lle fan e o distintos que son a ela..jpg)
Os Fendetestas de 1º da ESO comezamos a nosa andaina no club de lectura lendo "O enigma do menhir", un relato de Agustín Fernández Paz recollido no libro As fronteiras de medo. Todos coincidimos en que nos gustou moito e que a súa lectura foi moi doada. Comentamos que a historia era moi intrigante e, por momentos, deunos un pouco de medo.
- 1º de ESO: uns arrincamos lendo O enigma do menhir, incluído en As fronteiras do medo, de Agustín Fernández Paz. Outros teñen entre mans Charlie e a fábrica de chocolate. 
- 3º e 4º de ESO. Escollemos a opción do teatro e das dramatizacións e decidimos ler comedia. Estamos coñecendo a divertida obra de Moliére e empezamos con El médico a palos.
Mediado outubro, empezamos unha nova andadura... Reunións, postas en común, este contoume, aqueloutro díxome... Moita actividade, moito trafego e un bo número de grupos con ganas de ler, de falar, de compartir. Aquí estamos unha boa parte dos Fendetestas deste ano dando guerra novamente. 
Canto traballo na segunda metade de maio e no comenzo de xuño! As Fendetestas de 1º de ESO temos que parar xa co Club: temos moito traballo das diferentes áreas. 
Rimos abondo, porque o que lles acontece aos galos no poboado e dentro del non ten desperdicio... Pero tamén nos valeron estas lecturas para aprender: vimos que non só hai menhires entre os monumentos megalíticos, buscamos recursos de humor nestes cómics (vaia nomes máis graciosos: Cocidomadrilenix! ) e vimos os tipos de planos e enfoques na historieta gráfica e no cine... De todo un pouco. 
- Hemos comprobado que una lectura es más rica cuando se complementa con la película: la imaginación trabaja menos.
Esta es nuestra última reunión de club en este curso, y toca extraer conclusiones...
Os Fendetestas de 1º ESO lemos durante o mes de abril o libro de Agustín Fernández Paz, O laboratorio do doutor Nogueira: Rosa Novoa, a súa axudante cóntanos quen é este curioso personaxe, empeñado en mellorar a humanidade con invencións que son froito do seu talento como investigador. Como imaxinamos que acontece na vida real, aos éxitos teñen que preceder sempre os fracasos e iso é o que lle pasa ao doutor Nogueira: quere solucinar a calvicie e acaba creando homes lobo, volve aos negros de cor branca, pero ó cabo dun mes, volven á sua cor primitiva... 
En toda Galicia rendeuse culto á serpe, que foi símbolo da terra, como noutras rexións do mundo. Numerosos restos arqueolóxicos e obxectos da época castrexa confirman a presenza significativa da serpe na cultura do noroeste peninsular. Un exemplo é a foto que amosa un debuxo deste animal atopado no castro de Troña, en Ponteareas. Moitos monumentos cristiáns foron levantados sobre pedras cunha serpe gravada, quizais para simbolizar que o pecado (serpe) era vencido pola fe cristiá. Segundo a Xénese, a serpe (demo) introduciu o pecado no mundo. En ocasións convive o paganismo co cristianismo en cruceiros coa serpe esculpida. Para algúns historiadores, a serpe é un animal que evolucionou, outros pensan que é un xenio protector da casa e dos seus habitantes, mais todos confirman a existencia dun culto antigo á serpe.
Podemos definir Grooming de manera sencilla como el conjunto de estrategias que una persona adulta desarrolla para ganarse la confianza del menor a través de Internet con el fin último de obtener concesiones de índole sexual. Hablamos entonces de acoso sexual a menores enla Red y el término completo sería child grooming o internet grooming. Desde un acercamiento lleno de empatía y/o engaños se pasa al chantaje más cruento para obtener imágenes comprometidas del menor y, en casos extremos, pretender un encuentro en persona. El daño psicológico que sufren niños, niñas y adolescentes atrapados en estas circunstancias es enorme.
Nos dous grupos de 1º ESO, estamos a ler dous libros que tiñamos xa no club de lectura de anos anteriores: son El chico rumano e El paso del estrecho. Nas dúas obras aparece o problema da inmigración: os protagonistas son, nun caso un neno rumano víctima da explotación infantil e noutro, un rapaz marroquí que logra salvarse de morrer afogado ao seren, el e os seus acompañantes, obrigados a saltar da barca coa que atravesan o estreito.
Coa lectura estamos reflexionando sobre as dificultades da vida dos emigrantes e sobre o papel da educación para mellorar a acollida por parte nosa e a adaptación por parte de quen chega traendo consigo costumes distintas.  |
| Carlos Roncero, autor de Clara dice |
Los Fendetestas de 4º que hemos leído Cielo abajo preparamos el encuentro que vamos a tener a finales de febrero con Fernando Marías en nuestro centro: estamos estos días haciendo una presentación en la que recogemos información sobre el autor y sobre todo lo que nos ha aportado esta obra. Pretendemos con ella dar a conocer a este novelista y contagiar el entusiasmo por leer a aquellos compañeros… que aún se resisten.
Nas vacacións de Nadal os Fendetestas de 2º ESO lemos Das cousas de Ramón Lamote de Paco Martín. Nesta primeira semana de clase tivemos unha reunión onde estivemos comentando o libro. As impresións foron variadas: a moitos de nós non nos entusiasmou, polo contrario a outros pareceunos moi ocorrente e orixinal. Todos coincidimos en que foi moi gracioso o capítulo no que Ramón Lamote imparte unha conferencia sobre un animal imaxinario: o entomodelfo, e como o público asistente está encantado co tema aínda que non teñen nin idea de que é. Comentando entre todos démonos conta de que a ironía e a crítica estaban presentes en cada unha das historias e que había un profundo ataque aos políticos e á hipocrisía da sociedade. O aparente absurdo das situacións levounos a reflexionar sobre as intencións do autor á hora de escribir este orixinal libro e concluímos que tiña moito máis fondo do que parecía nunha primeira lectura.
No club de lectura de 2º ESO estivemos lendo un relato deste autor que se chama O enigma do menhir. Na nosa última reunión antes do Nadal estivemos comentándoo. O ano pasado en 1º ESO xa leramos un libro titulado Contos por palabras. Todo isto fixo que nos interesásemos por saber máis cousas deste escritor e fixemos unha pequena investigación sobre el. 
